การได้เจอพบคนๆ หนึ่ง
ที่เป็นดั่งชีวิตและทุกอย่าง
เราจะไม่มีวันพลัดพราก
คือบางคําที่เธอบอกไว้
ฉันจึงไม่เข้าใจ ว่าทำไมต้องหายไปจากฉัน
และอะไรที่สำคัญ มากกว่าคำ บอกลา
คืนและวันที่ทรมาน
จากการพยายามตามคำตอบ
จักรวาลที่มีล้อมรอบ
ก็ไม่อาจมองให้เจอเหตุผล
ฉันจึงไม่เข้าใจ ว่าทำไมการหายไปจากฉัน
นั้นจึงมีความสำคัญมากกว่าคำ บอกลา
หาย เธอหายไป
หรือฉันควรจะหลอกใจฉันเองว่าเธอ
หาย เธอหายไปแล้ว
ไม่มีวันเจอ พบเธอได้อีก
หรือว่าในที่สุด ฉันก็เพียงต้องหยุดใจเอาไว้
ปล่อยนํ้าตาให้ท่วมไป ในสักวันก็จะ
หาย เธอหายไป
หรือฉันควรจะหลอกใจฉันเองว่าเธอ
หาย เธอหายไปแล้ว
ไม่มีวันเจอ พบเธอได้อีก
ทุกคืนวันที่สิ้นหวัง ต้องตามให้เจอคำตอบนั้น
ที่ทำได้เพียงแค่เหนี่ยวรั้ง
ทุกคืนวันที่สิ้นหวัง
จากการพยายามที่หมดหวัง
ฉันจึงเพียงปล่อยความหวัง